Seit 2015, dem Höhepunkt der so genannten ›Flüchtlingskrise‹, hat die Abschottung und Verschärfung des Asylrechts in Deutschland und der EU massiv zugenommen. Erstarkende rechtspopulistische Bewegungen quer durch Europa schaffen ein gesellschaftliches Klima, in dem körperliche und verbale Angriffe auf Menschen mit Migrationsgeschichte immer alltäglicher werden. Doch in den hierzulande geführten Debatten kommen geflüchtete Menschen selbst kaum zu Wort – insbesondere mangelt es an Aufmerksamkeit für die Sichtweisen von Frauen als Zeuginnen der aktuellen Geschehnisse.
Mit diesem Buch fordern Frauen, die in den letzten Jahren nach Deutschland geflüchtet sind, Kontrolle über die Darstellung ihrer Lebensrealitäten im öffentlichen Raum.
Das ist meine Geschichte dokumentiert sieben Gespräche, in denen sich Frauen in ihrer jeweiligen Muttersprache und in Deutsch über ihr Leben und die (Un)Möglichkeiten des Ankommens in Berlin unterhalten. Es geht um elementare Fragen: Welche Erfahrungen haben wir auf dem Weg der Flucht nach Deutschland gemacht? Wie wirken sich Verschärfungen im Asylrecht oder die Einschränkung der Familienzusammenführung auf unser Leben hier aus? Was erleichtert oder erschwert uns das Ankommen in der deutschen Gesellschaft? Welche Befürchtungen und welche Wünsche haben wir in Bezug auf die Zukunft?
Die Perspektiven, aus denen heraus die Erzähler*innen über ihre Erlebnisse berichten, gewähren den Leser*innen – mal ernst, mal humorvoll – Einblick in sehr persönliche Erfahrungen mit Flucht und Ankommen.
»Ein lesenswertes Buch, das einen Einblick in die Sorgen und Ängste, Wünsche und Hoffnungen der Betroffenen gibt.« – Rosenrot, Die Freiheitsliebe
»›Das ist meine Geschichte‹ ist ein vielstimmiges, komplexes und lehrreiches Buch.« – Susanne Romanowski, Wissenschaftlerinnen-Rundbrief (FU Berlin)
ﻫﻧﻩ قصتي
نساء في حوارﻋﻦ ﺮﺤﻟﺗﻬﻦ في ﺍﻟﻟﺟﻮﺀ والوصول
منذ عام 2015 ، حين وصلت ما تسمى “بأزمة اللاجئين” إلى الذروة، تصاعدت إجراءات التضييق على اللاجئين*ات على نحو هائل في ألمانيا والاتحاد الأوروبي وتعسرت فرصهم في الحصول على حق اللجوء. كما خلق تزايد شعبية الحركات اليمينية في جميع أنحاء أوروبا مناخاً أجتماعياً أصبحت فيه الاعتداءات البدنية واللفظية على المهاجرين*ات أو من كانت لهم أصول مهاجرة أمراً معتاداً. ومع ذلك فإن النقاشات التي تجري في هذا البلد، لا تكاد تُسمع فيها أصوات اللاجئين*ات أنفسهم. وعلى وجه الخصوص، هناك افتقار إلى الاهتمام بمنظور النساء كشاهدات على الأحداث الجارية.
في هذا الكتاب، تطالب النساء اللواتي جئن إلى ألمانيا طلباً للجوء في السنوات الأخيرة، بحقهن في تمثيل واقع حياتهن بأنفسهن في الفضاء العام.
“هذه قصتي” يوثق لسبع محادثات تتحدث فيها النساء بلغتهن الأم وباللغة الألمانية أيضاً عن حياتهن وعن الممكن وغير الممكن بخصوص المجيء إلى برلين والعيش فيها. يتعلق الأمر بأسئلة جوهرية: ما هي الخبرات التي مررن بها خلال طريق النزوح إلى ألمانيا؟ كيف سيؤثر تضييق شروط الحصول على حق اللجوء أو تقييد حق جمع شمل الأسرة على حياتنا هنا؟ ما الذي يسهّل أو يصعّب عملية الانخراط في المجتمع الألماني؟ ما هي مخاوفنا وأمنياتنا فيما يتعلق بالمستقبل؟
وجهات النظر التي تقدمها الراويات للقارئ*ة عن تجاربهن – أحيانًا بجدية ، وأحيانًا من خلال الدعابة – تعطيه فكرة عن بعض التجارب الشخصية الخاصة جداًحول صعوبات النزوح والمجيء إلى ألمانيا.
Bu benim hikayem
Kadınlar göҫ ve geliş hakkında konuşuyor
Göçmen krizinin doruk noktası olarak adlandırılan 2015 yılından beri, Almanya ve Avrupa Birliği’nin iltica haklarındaki tecrit ve kısıtlamalar şiddetli bir şekilde artış gösterdiler. Avrupa genelinde güçlenen sağcı popülist hareketler, günlük hayatta fiziksel ve sözlü saldırıların gittikçe normalleştiği toplumsal bir iklim yaratmaktadırlar. Fakat bu ülkelerde gerçekleşen müzakerelerde göçmenlere neredeyse hiç söz hakkı tanınmamaktadır. Özellikle güncel olayların tanıkları olan kadınların görüşlerine yeterince dikkat edilmemekte.
Son yıllarda Almanya’ya göç etmiş kadınlar bu kitap aracılığı ile hayat hikayelerinin topluma yansıtılma şeklinin kontrolünü kendi ellerine almayı talep etmekteler.
Das ist meine Geschichte (Bu benim hikayemdir), kadınların anadilleri ve almancada hayatları ile ilgili ve Berlin’e varmanın imkansızlıkları ve imkanları hakkında yaptıkları yedi tane konuşmayı belgelemekte. Bu konuşmalarda bazı temel sorular irdelenmektedir; Almanya’ya kaçarken yolda ne gibi deneyimlerimiz oldu? İltica haklarındaki veya aile birleşimindeki kısıtlamalar buradaki hayatımızı ne yönde etkilemekte? Alman toplumuna adapte olmamızı ne gibi şeyler kolaylaştırır veya zorlaştırır? Geleceğe dair ne gibi tereddütlerimiz veya isteklerimiz var?
Anlatıcı kadınlarının hikayelerini anlattıkları bakış açıları, bazen ciddiyet ile bazen de mizahi bir şekilde okuyucuya, bir ülkeye göç etmek ve varmak ile ilgili çok kişisel deneyimlere bakma imkanını tanımakta.
این سرگذشت من است
زنان در گفتگودر باره فرار و رسیدن
از سال ۵۱۰۲ در اوج بحران پناهجویی، گرایش به انزواگرایی در سیاست های مربوط به پناهجویی بیشتر و همینطور سخت گیری های بیشتری در مورد قوانین پناهندگی در آلمان و در اتحادیه اروپا اعمال شده است. جنبش های راست گرایانه در اروپا فضایی در جامعه به وجود آورده اند که در آن اهانت های لفظی و فیزیکی در برابر انسان هایی که پیش زمینه مهاجرت دارند، تبدیل به امری روزمره شده است. با این وجود انسان های پناهنده در جریان گفتگو ها و بحث های عمومی فرصتی برای بازگو کردن شرایط و دیدگاه های خود نمی یابند ـ به ویژه به زنان پناهنده و نقطه نظرات آنها به عنوان شاهدان عینی وقایع روز به ندرت توجه می شود.
زنان پناهنده ای که در سال های اخیر به آلمان پناه آورده اند، می خواهند با بازگو کردن داستان ها و دیدگاه های خود در این کتاب بر تصویری که از واقعیت زندگی آنها به جامعه انتقال داده می شودتسلط پیدا کنند.
»این داستان من است« هفت گفتگو را در بر دارد. در این گفتگوها زنان پناهنده به زبان مادری خود و همینطور به زبان آلمانی درباره زندگی خود و دردسرهای اخت شدن در برلین می گویند. در این گفتگوها سوال هایی بنیادی مطرح می شوند: در مسیر گریز به آلمان چه تجربه هایی داشته ایم؟
سخت گیری ها در قوانین پناهندگی و محدودیت در زمینه امکانات پیوست به خانواده چه تاثیری در زندگی ما گذاشته است؟ چه مسائلی اخت شدن ما با جامعه آلمانی را آسان و چه مسائلی زندگی در جای جدید را برای ما دشوار می کند؟ ما چه ترس ها و چه آرزوهای در رابطه با آینده داریم؟ بازگوکنندگان داستان ها در این کتاب که گاهی با لحنی جدی و گاهی با لحنی طنزآمیز از دیدگاه های خود می گویند، به خوانندگان این فرصت را می دهند که نگاهی به تجربیات شخصی این زنان با مسئله پناهندگی و همینطور با مشکلات اخت شدن در آلمان داشته باشند.
